Week 1

Week 1 reis, eiland, eerste werkdag.

Zo mijn eerste week zit er op.
Laat ik bij het begin beginnen, de heenreis.

Alle koffer zijn gepakt nog even de laatste dingen klaar leggen. Dat is wat ik deed op 13 januari 2014. Daarna naar bed het was inmiddels 12 uur.
Op bed liggende na denkend over wat er de volgende dag allemaal zou gaan gebeuren.
Spannend vol zenuwen kon ik niet slapen. Iedereen al gedag gezegd.
Om 3 uur lag ik nog wakker. Janwillem kwam zijn bed uit om te gaan werken.
Ach, dan zeg ik hem nog maar eens gedag en rook ik een sigaretje.
Dit waardeerde hij te zien aan de opmerking die de volgende dag op Facebook stond.
Weer terug in me bedje gekropen ging ik toch maar proberen te slapen. Als ik me niet vergis lukte dit rond 04.45 uur. Om half 6 ging de wekker de grote dag is daar.
Spullen in de auto bak koffie mee en op naar Schiphol met papa en mama,

Aangekomen op Schiphol opweg naar de volgende bak koffie even checken of de vlucht niet vertraagt is, wat denk je...... 2 uur vertraging. ( de enige vlucht met vertraging)
Gelukkig heb ik wat boeken op mijn iPad om de tijd te doden.
Eerst mijn bagage maar eens inchecken. Samen met pa en ma de bagage weg gebracht en ingecheckt.
Rustig aan nog een kopje koffie gedronken en een sigaretje gerookt.
Nu is het moment dan echt daar het afscheid.
Met een grote lach op mijn gezicht ging ik door de douane papa en mama achter mij.
Vol trots zag ik ze zwaaien. Zag ik daar nou een traan? Ja ik zag een traan. T doet me goed te weten dat ze me missen.

Wachtende op mijn vlucht kwam ik al snel ik contact met wat mede passagiers. Gezellig aan de klets geraakt met een paar " overjarige" vrouwen (Mama word nu vast boos).
Deze dames hadden de zelfde bestemming als mijn namelijk Bonaire.
Naar wat geklets en lezen zag ik het vliegtuig aankomen. Naar ongeveer 1,5 uur waren we klaar voor vertrek. Daar gaan we dan. Doei doei Nederland buenos dias bonaire.

Naar 10,5 uur in het vliegtuig gezeten te hebben kwam ik aan op het vliegveld in kralendijk bonaire. Hier duurde het niet lang voor ik mijn bagage had. Mijn avontuur kon nu echt beginnen.

Bellen naar ap 5 minuten later was hij er en gingen we naar zijn huis. Onder weg werd mij al heel veel verteld, natuurlijk keek ik ook rond. Mijn eerste indruk? Wat een zooi. half afgemaakte huizen veel lege vlaktes met kaktussen en andere trope planten, een paar wilde geiten en dat was het wel. Tot we wat meer het centrum in reden. Dit was ook geen Nederland maar zag er al een stuk beter uit. Rustig reden we verder eerst langs mijn appartement daarna de zonsondergang bekijken aan ze met een polar biertje. Zo eerst maar een wat eten zei ap.

Aangekomen bij het huis van ap en Agnes gingen we lekker eten en werd ik hartelijk ontvangen. Even kletsen en oude herinneringen ophalen voor ap de naam pitloo was het wel bekend( dat hoor is nu regelmatig voorbij komen). 
Na het eten brachten ze me naar huis en kon ik me appartementje betreden.
K had een lange reis achter de boeg dus spullen naar binnen gezet en lekker gaan slapen.

De volgende dag ben ik lekker gaan relaxen en heb ik niet zo veel gedaan een paar kleine boodschappen en even wat gedronken bij spice beach club.
In de avond werd ik opgehaald door ap om bij hun te komen eten. Heb je al plannen voor morgen vroeg hij, Nee die heb ik niet. Dat moet je maar eens een snorkel mee nemen en lekker gaan snorkelen. Dit heb ik gedaan. Wat is dit gaaf! Voor de mensen die dit een hebben gedaan die weten wat ik bedoel, mensen die dit nooit hebben gedaan zeker een keer doen als je de kan krijgt.
Grote vissen, kleinevissen, blauwe, geele, zee-egels en nog veel meer. Tot op een moment.
Ik schrok me rot wat was dat? Een vis ik overdrijf niet 150cm lang een slome kop en een centenbakje van de schrik bekomen genoten van het zeeleven!

De volgende dag gingen we zeilen. Nog al zo iets geweldig. Mee de boot klaar gemaakt en het water in gelaten. Spring er maar in zei Ruben (zoon ap en Agnes) samen met Ruben een paar uur gezeild . We gingen als gekken over het water. Als enige zijn we niet omgeslagen.
Opzich logisch Ruben deed mee aan het WK zeilen voor junioren. Een talentje dus.

Na het zeilen hadden we happy hour bij green label. Dat is eigenlijk een soort vrijdagsborrel om het weekend in te luiden. Dit was de eerste keer dat ik mijn collega's zag
Ik werd helemaal vrolijk. Waarom? Dat zal ik vertellen. Mijn collega's een Colombiaan die er uit ziet als een marrokaan een dikke Colombiaan met een pretbek daar zeg je u tegen. Een soort van grote ja… ken je sha-poo uit mulan? Zoiets. Dan hadden we nog een bonairiaan met gemillimeterd haar maar wel 2 vlechtjes achten van +/- 20 cm en en nog een gast die wel Nederlands kan maar al vanaf 1 jaar van zijn leven overal heen is gereist. Een bij elkaar geraapt zooitje dus! Maar o zo gezellig.
Ik met me klein beetje Italiaans wat ik heb geleerd in Italië kon meteen een beetje praten met de Colombianen leuk!
Speciaal voor mij hadden ze nog wat vuurwerk geregeld. En de avond was voorbij.

De volgende dag Agnes vroeg of ik nog boodschappen moest doen jadat moest ik.
Waar gaan we heen? Van de tweelt. Kleine omschrijving AH de albertheijn vlaggen hangen zelf buiten. Nederlandser kan het niet. Maar wel handig van ik kon alles zo vinden. Zelf kip tandoori.
Daarna nog even naar t strand en genieten van mijn vrije dagje want maandag begon ik met werken.

De zondag werd ik weer opgehaald  voor een rondje om t eiland t was net een kinderfeestje " vergeet je zwemspullen niet eten word geregeld en je word thuis gebracht" 
Een hele gave dag zo rustig als ze zee in de baai van bonaire is zo wild is zij aan de andere kant van het eiland. Golven zo als ik ze nog niet had gezien meters hoog zwemen hier? Je was sneller aan de kant als 3 meter de zee in. Een stukje verder gereden was de zee weer wat rustiger hier gingen we surfen. Of nja ik vooral proberen. T ging niet onaardig maar heb nog wel wat lessen nodig.  Maar dit gaat zeker goed komen. Na lekker wat gegeten te hebben ben ik naar huis gebracht en vrij vroeg naar bed te gaan want maandag was mijn eerste werkdag.

Smorgens  op tijd wakker geworden even douchen tanden poetsen eten en daar stond ap om mij op te halen.
Nou merijn je eerste werkdag zei hij. Op de zaak aangekomen kreeg ik een kleine rondleiding.
Daarna begon het werk pas echt.
Wat denk je BOG PLUKKEN. helaas het is hier niet anders als bij kwekers in Nederland. Gelukkig was ik naar niet al te lange tijd ergens anders nodig en volgden de andere taken al snel.
Stekken planten uit mijn hoofd leren kijk maar eens rond werd er gezegd. Dit deed ik en make er notities van.
Nog even wat potgrond scheppen. En ga daarna de palmbomen maar snoeien.
Hiermee eindigde mijn eerste werkdag en ook mijn eerste week op bonaire.

Een mooiere eerste week kon ik me niet wensen denk ik.

Ik spreek jullie allemaal snel hele dikke kus en knuffel merijn!